گلزار ادب

به نام خدا درس 12: شیر حق لغت های درس: اخلاص : پاکدلی خدو : آب دهان حیران : متعجب ازپی : به دنبال ، برای شهوت : هوای نفسانی منزه: پاک نبی : پیامبر مبارز: جنگجو حق : خدا آز : حرص و طمع دغل : مکر و حیله ولی : دوست تیغ : شمشیر هوا : میل ، خواسته نهان : پنهان غزا : جنگ کاهلی : سستی افکندی : انداختی گوا : شاهد سزا : شایسته قالب شعر: مثنوی ( شعری که قافیۀ هر بیت با بیت های بعدی فرق دارد) شیر حق ( استعاره از حضرت علی ) یکی ار لقب های حضرت علی ( اسدالله: شیر خدا)

به نام خدا درس 11 پرچم داران معنی لغت ها پیکره : بدن ،جسم // گزند : آسیب // عزّت : بزرگی // مقدّس : پاک // گستاخی : جسارت // تحمیلی : اجباری // خیل : گروه // عظیم : زیاد جان برکف : جان فدا // پهنه : میدان // سد : مانع // نفوذناپذیر : غیر قابل نفوذ // هجوم : حمله // حامیان : پشتیبانان // تازش : حمله // سرزنده : شاداب //سیما : چهره // زیور : زینت // خلاقیّت : نوآوری //عرصه : میدان // آزادمنشی : جوانمردی // مأوا : پناهگاه // ناموس : آبرو // خاندان : خانواده

به نام خدا درس انواع فعل های گذشته (ماضی) و فعل های مضارع قبل از بیان انواع فعل ها ، بن و شناسه را باید به خوبی یاد بگیریم طرز به دست آوردن بن فعل ماضی : اگر از آخر مصدرن» را برداریم بن ماضی به دست می آید. سوختن //سوخت َ ن » نشانۀ مصدر است. شناسه: به آخر فعل اضافه می شود و شخص فعل را نشان می دهد. فعل های ماضی پنج شناسه دارند که عبارتند از؛ م / ی / ندارد /یم / ید / ند 1)گذشته ساده/ مطلق =بن ماضی+شناسه های ماضی : رفتم / رفتی/ رفت / رفتیم / رفتید / رفتند.

به نام خدا درس 11 عهد و پیمان لغت های درس : متواضع: فروتن عهد : پیمان پای بند :مقید خیر: خوبی صلاح :درستی حد :اندازه توان : قدرت توصیه : سفارش نخست : اول صحن : حیاط خصلت : خوی و رفتار کهن سال :قدیمی مطهر : پاک وضع : حالت معنی جمله های دشوار و آرایه های درس : رشتۀ دوستی را قطع نمی کردند.// دوستی ادامه می یافت. آرایه : تشبیه بی دست هم می شود زندگی کرد ولی بی مردم نمی شود// انسان بدون دست و پا می تواند زنده بماند اما بدون توجه مردم و بدون ارتباط با مردم زندگی

شعر زیبای سعدی که ملک الشعرای بهار در شعر گِل و گُل از آن استفاده کرد گِلی خوشبوی در حمام روزی // رسید از دست محبوبی به دستم بدو گفتم که مُشکی یا عبیری // که از بوی دلاویز تو مستم بگفتا من گِلی ناچیز بودم // ولیکن مدتی با گُُل نشستم کمال همنشین در من اثر کرد // و گرنه من همان خاکم که هستم

به نام حکیم جان آفرین شعر خوانی درس گِل و گُل پایۀ هفتم معنی لغت ها محفل : مجلس // شنیدستم : شنیده ام // پاره دوز : پینه دوز // عجوز : پیرزن // محبوب : دوست داشتنی // حریر : پارچۀ ابریشمی معطّر : خوشبو // دلپذیر : پسندیده // مُشک : مادۀ خوشبو // عبیر : مادۀ خوشبو // عبرت : درس گرفتن ( اینجا تعجب کردن) دلاویز : مطلوب ، خوشبو // گفت و شنود : حرف زدن ، گفت وگو // پر ( اینجا گلبرگ) گذر کرد : گذشت معنی شعر و نکته ها شبی در محفلی با آه و سوزی شنیدستم که مرد پاره

به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازاوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست نه فلک راست مسلم نه ملک را حاصل آنچه در سر سویدای بنی آدم از اوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست به ارادت ببرم درد که درمانم از اوست زخم خونینم ، اگر ، به نشود ، به باشد خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم از اوست غم و شادی بر عارف چه تفا وت دارد ساقیا باده بده شادی آن کاین غم از اوست پادشاهی و گدایی بر ما یکسان